تأثیر مکمل سازی گلوکز و گلوتامین طی ۴ هفته تمرین تناوبی- استقامتی وامانده ساز بر عوامل رشدی سرم مردان غیرورزشکار

زمینه و هدف: در این مطالعه، تأثیر مکمل سازی گلوکز و گلوتامین طی 4 هفته تمرین تناوبی- استقامتی وامانده ساز که باعث تخلیه گلیکوژنی عضلات می شود، بر روی دو عامل رشدی gh (growth hormone) و igf-i (insuline like growth factor) سرم مردان غیرورزشکار بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 20 نفر مرد سالم (بدون سابقه فعالیت بدنی منظم)، انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه 1- مکمل سازی گلوکز به همراه تمرین تخلیه گلیکوژنی، 2- مکمل سازی گلوتامین به همراه تمرین تخلیه گلیکوژنی، 3- تمرین تخلیه گلیکوژنی، و 4- گروه کنترل تقسیم شدند. نمونه های خونی در ابتدای دوره پروتکل تمرینی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی از سیاهرگ زند اعلی جمع آوری و غلظت gh و igf-i سرم آنها به وسیله تکنیک elisa اندازه گیری شد. اثرات اصلی و متقابل متغیرها با استفاده از آزمون آماری واریانس دو طرفه اندازه گیری و به وسیله آزمون تعقیبی توکی کامل گردید. سطح معنی داری 05/0= αدر نظر گرفته شد. یافته ها: در این تحقیق، متغیر مستقل تمرین باعث اثر معنی داری در igf-i سرم گردید (01/0>p). نتایج آزمون تعقیبی توکی بین گروه های اول با کنترل (01/0>p) و گروه های دارونما با کنترل (05/0>p) اختلاف معنی داری نشان داد. اثر متغیر تمرینی برای غلظت gh سرم و نیز اثر متغیر مکمل سازی برای غلظت های gh, igf-i سرم معنی دار نبود. همچنین بین دو متغیر مستقل اثر متقابل معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مصرف گلوکز یا گلوتامین پس از یک دوره 4 هفته ای اثر معنی داری بر میزان gh وigf-i  سرم ندارد، اما 4 هفته تمرین تخلیه گلیکوژنی باعث افزایشigf-i  سرم می شود.